آبان ۱۷, ۱۴۰۱ بدون دیدگاه
منو
قرارداد تامین مالی نام دیگرش فاینانس میباشد و این معنی را میدهد که موسس و منبع تهیه کننده مبلغ مورد نظر شرکت مورد نظر مارا که هدفش انجام پروژه مخصوص به خود است را توسط وام تامین کند.البته در این میان شرکت تامین کننده یا شخص تامین کننده به هیچ عنوان نباید بر طرز و روش هزینه مبلغ اعطا کرده به شرکت نیازمند به منبع مالی را هندل و کنترل کند.
این قرارداد برای جذب سرمایه برای علل مختلف شکل میگیرد برای مثال :
پس فاینانس تامین منابع مالی است برای انجام پروژه ها با استفاده از تسهیلات اعتباری میان مدت. موسسات مالی منبع تامین نیاز های مالی شرکت ها جهت ادامه پروژه ها هستند که برای مثال میتوان از بانک ها نام برد که بازپرداخت انها معمولا توسط شرکت های بیمه ای با شرایط خاص تضمین و ضمانت می شود. این روش نوعی اعتبار است که به شکل میان مدت بانک اعتبار دهنده به طرف خور اعطا میکند.
زمانی که شرکت مورد نظر برای جذب سرمایه و برای خرید تجهیزات لازم برای اداره و پیشبرد پروژه و برای ایجاد زیر ساخت های مخصوص و زیر ساخت های فنی شرکت به فروشنده مورد نظر مراجعه میکند و فروشنده حاضر به پذیرفتن اسناد مدت دار وی نمیشود، آن موقع خریدار از موسس مالی میخواهد که طبق شرایطی با فروشنده وارد معامله شود و مبلغ را نقدا به او پرداخت کند که این تسهیلات اکثرا بلند مدت هستند.
در قرارداد های فاینانس شرکت ها سرمایه را از موسساتی نظیر بانک ها دریافت میکندد، اما این موسسات مالی در چگونه هزینه شدن این وام ها و این مبلغ ها نظارت نمیکنند. همچنین هیچ تعهدی هم در قبال موفقیت شرکتی که به ان وام میدهند ندارند و فقط در زمان سر رسید، منابع اعطایی را از شرکت طرف قرارداد یا بانک ضامن ان بازپس میگیرند.
گاهی اوقات شرکت مورد نظر که برای جذب سرمایه و برای خرید تجهیزات لازم برای اداره و پیشبرد پروژه و برای ایجاد زیر ساخت های مخصوص و زیر ساخت های فنی شرکت به فروشنده مورد نظر مراجعه میکند، خود دارای ملک و املاکیست که میتواند برای تامین منابع مالی مورد نظر، انها را به موسسه مالی مورد نظر اجاره دهد.این اجاره ها معمولا بلند مدت است و مالک انها که همان شرکت یا شخص نیازمند به منابع مالی است میتواند در ازای دریافت مبلغ مورد نظر از موسسه مالی املاک خود را به انها اجاره و بعد از پایان زمان قرارداد دوباره تملک املاک اجاره داده شده به موسسات مالی در اختیار بگیرد.
همان طور که گفته شد این قرارداد ها بلند مدت هستند و انعقاد ان باید حتما با نظارت بانک های مرکزی انجام شود.
در قراردادهای فاینانس دوچیز باید درقرارداد دقیق ذکر شود: اول نرخ بهره و دوم زمان سر رسید
زمان سر رسید در قراردادهای فاینانس بستگی به طبقه بندی سر رسید توسط کشور شرکت های دریافت کننده تسهیلات مالی دارد. مثلا اگر آن کشورها ثروتمند و غنی باشند، مثلا حدود پنج سال و اگر فقیر باشند بیش از ده سال زمان نیاز دارند و هرچه زمان سررسید ها طولانی تر باشد میزان بهره هم بیشتر میشود.
فاینانس و ریفاینانس دو نوع تسهیلات مختلف هستند و ویژگی های خاص خود را دارند.
مهم ترین تفاوت بین فاینانس و ریفاینانس زمان سررسید انهاست که برای فاینانس معمولا زمان بازپرداخت بیش از یکسال و زمان بازپرداخت برای تسهیلات ریفاینانس تا یک سال تعریف گردیده است.
دیگر تفاوت مابین تسهیلات فاینانس و ریفاینانس در ضمانت آن تسهیلات است که تسهیلات فاینانس توسط بانک های مرکزی کشور میزبان و ضمانت تسهیلات ریفاینانس توسط بانک های تجاری ضمانت شده است.
دیگر تفاوت مابین تسهیلات فاینانس و ریفاینانس این است که تسهیلات فاینانس برای احداث کردن یا توسعه دادن پروژهای اقتصادی یا تجهیزات انهاست یا یرای توسعه دانش فنی و اموزشی ان میباشد ولی تسهیلات ریفاینانس برای واردات کالا میباشد.
اخرین تفاوت بین فاینانس و ریفاینانس این است که اشخاص حقیقی یا حقوقی یا وزارت خانه های مختلف همچنین سازمانها و شرکت های دولتی استفاده کنندگان تسهیلات قرارداد تامین مالی فاینانس هستند، ولی طرف قرارداد های قرارداد های تامین مالی ریفاینانس علاوه بر انچه برای طرف های قرارداد فاینانس گفته شد. حتی انهایی هم که از منابع بورجه کشوری استفاده نمیکنند هم مجاز به استفاده از این تسهیلات مالی قراردادهای ریفاینانس هستند.
ارائه ی قرارداد ها به زبان ساده، مشاوره های حضوری و آنلاین، حضور در جلسات مذاکره قراردادی و معرفی وکیل در مواقع نیاز به حضور در دادگاه از خدمات ماست. کارشناسان جوان حقوقی در کنار وکلای با سابقه و با تجربه اینجا هستند تا از دغدغه های حقوقی شما بکاهند.
