قرارداد وکالت دعاوی
۲۰۰,۰۰۰ تومانبه نام خدا
وکالت عقد جایزی است که به موجب آن یکی از طرفین طرف دیگر را برای انجام امری نایب(جانشین) خود قرار می‌دهد. وکالت در حقوق ایران دو نوع قرارداد را شامل می شود: وکالت در دعاوی و وکالت به منظور نمایندگی در انجام امور طرف دیگر خواه به صورت مطلق یا مقید. وکالت دهنده را موکل، وکالت گیرنده را وکیل می نامند. موکل می‌تواند برای هر امری که خود قادر به آن است(اهلیت انجام آن را دارد) به شخص دیگری وکالت دهد مگر اینکه آن امر قائم به شخص باشد مانند ادای سوگند و…
با وجود اینکه وکالت عقدی جایز است یعنی هر یک از طرفین هرگاه بخواهند می‌توانند آن را فسخ کنند، اما وکالت بلا عزل نیز وجود داردکه در آن دیگر نمی‌توان فرض عزل توسط موکل را متصور شد اما به هر حال چون عقد جایزست، با فوت و حجر هریک از طرفین منفسخ می شود. در خصوص وکالت در دعاوی نیز این نکته را باید متذکر شد که موکل برای اینکه بتواند وکیل به دادگاه معرفی کند، لازم است که آن شخص معرفی شونده، وکیل دادگستری باشد. در پایان اینکه وکالت طبق ماده ۶۷۸ قانون مدنی به سه طریق پایان می پذیرد:
- به عزل موکل
- به موت یا به جنون(حجر)وکیل یا موکل
- به استعفای وکیل
